Zatopiona w lekturze

"Kolor purpury" to jedna z książek, która znajduje się na słynnej liście BBC, została zekranizowana przez Stevena Spielberga, a autorce przyniosła rozgłos, sławę oraz nagrodę Pulitzera. Jest to nietypowa powieść epistolarna, pisana z perspektywy niewykształconej kobiety, która robi masę błędów językowych i posługuje się niewyszukaną gwarą typową dla prostych ludzi zamieszkujących tereny wiejskie. Początkowo użyty styl przysparza lekkie trudności w zrozumieniu tekstu, jednak czytelnik dość szybko wciąga się w oryginalne, proste słownictwo, które dostarcza powieści pewnego rodzaju uroku i sprawia, że bohaterowie stają się bardziej rzeczywiści.

Ameryka, lata 30-te XX wieku. Afroamerykanka Celia regularnie pisze listy do Boga opowiadając mu o swoim skomplikowanym, nieszczęśliwym życiu pełnym pasma niepowodzeń. Będąc dzieckiem kobieta zaznała wielu krzywd wyrządzonych przez ojca, w wieku 14 lat została wydana za mąż by w domu męża znosić kolejne upokorzenia. Jako czarna kobieta w społeczeństwie nie znaczy nic, może jedynie pracować na roli, dbać o dom i we wszystkim słuchać męża, którego stale nazywa swoim Panem. Celia jest zaszczuta, wystraszona i bez słowa sprzeciwu zgadza się na wszystko co zgotował jej los, od czasu do czasu jedynie żaląc się Bogu, który nigdy nie reaguje. Po okresie zwątpienia swoje listy zaczyna kierować do młodszej siostry Nettie, której nie widziała od wielu lat. Ta niewykształcona kobieta jest bystrym obserwatorem, z dokładnością i prostotą opisuje życie toczące się dookoła wydobywając na światło dzienne problemy dyskryminacji rasowej jak i płciowej.

Celia początkowo pogodzona ze swoim losem w pewnym momencie zaczyna się buntować. Dzięki wiernym przyjaciołom postanawia wziąć życie w swoje ręce, zmierzyć się z rzeczywistością i wreszcie przestać być ofiarą. Odchodzi od męża i rozpoczyna życie na własną rękę udowadniając wszystkim i przede wszystkim sobie, że jest czegoś warta i potrafi obejść się bez mężczyzny przy boku.

"Kolor purpury" jest książką feministyczną, w której kobiety grają pierwsze skrzypce. To opowieść o kobiecej sile i walce o niezależność. Pozostające pod jarzmem mężczyzn kobiety, przechodzą metamorfozę i uświadamiają sobie, że nie są stworzone jedynie po to by im służyć i wykonywać wszystkie polecenia. Mogą żyć i myśleć samodzielnie, mogą robić co chcą i odnosić sukcesy. To smutne, że kiedyś kobiety były traktowane jak ubezwłasnowolnione istoty, których jedynym celem jest służenie i spełnianie wszystkich zachcianek swojego pana i władcy. W książce pojawia się również wątek homoseksualny, który do końca nie jest taki oczywisty, pozostaje daleko w tle i można interpretować go na różne sposoby.

Ważnym wątkiem w powieści jest również miłość siostrzana, która potrafi pokonać wiele przeszkód i trwać niezmieniona przez lata. Nettie i Celia nie widziały się wiele lat, wiele lat nie miały także ze sobą kontaktu, mimo to regularnie pisują do siebie listy, pomimo tego, że nigdy nie trafiają one do adresata. Kobiety nie zniechęcają się i wierzą w to, że wcześniej czy później będzie im dane spotkać się ponownie.

"Kolor purpury" to powieść, która szczególnie zasługuje na uwagę. Przejmująca i wzruszająca zmusza czytelnika do refleksji nad otaczającym światem, pokazuje, że na zmiany nigdy nie jest za późno i warto walczyć o swoją niezależność oraz marzenia. Jest to powieść, która ujmuje swoją prostotą oraz jasnym przekazem powodując, że od książki ciężko się oderwać.

_________________________________________

Tytuł oryginalny: The Color Purple

Tłumaczenie: Michał Kłobukowski

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Data wydania: 15 lutego 2011

Ilość stron: 248

Recenzja bierze udział w wyzwaniu:

Klucznik