John Sweeney "Korea Północna - Tajna misja w kraju wielkiego blefu"

John Sweeney jest brytyjskim dziennikarzem śledczym oraz reporterem BBC, słynie z poruszania trudnych i kontrowersyjnych tematów, nie boi się wyzwań i często dociera tam gdzie nie mogą dotrzeć inni. Jest autorem tekstów m.in. o Kościele scjentologicznym, Iraku za panowania Hussein'a oraz Rumunii za czasów Ceausescu. Tym razem podając się za profesora jednej z brytyjskich uczelni wraz z grupą studentów wyrusza do kraju wielkiego blefu, jak określa Koreę Północną. Pod przewodnictwem specjalnie przydzielonych opiekunów odwiedza najpopularniejsze miejsca w kraju, szeroko omijając miejsca niewygodne dla przywódców reżimu.
Książka "Korea Północna - Tajna misja w kraju wielkiego blefu" jest sprawozdaniem z podróży połączonym z dużą dawką historii i faktów oraz opowieściami naocznych świadków i uciekinierów.

Książka Sweeney'a może przyprawić o dreszcze. To, co czytamy wydaje się groteskową, kiepską powieścią, wytworem wyobraźni autora, którego lekko poniosła fantazja i stworzył surrealistyczną i zarazem komiczną antyutopię. Obywatele kraju żyją w niewyobrażalnej nędzy, głodni, bez podstawowych środków do życia, stale poddawani są regularnemu praniu mózgów. Na hasła propagandowe możne trafić dosłownie wszędzie, na każdym rogu ulicy stoją pomniki wielkich przywódców, którym należy się kłaniać z należnym szacunkiem, w każdym domu i w każdej instytucji wiszą portrety Kimów, za zaniedbanie portretu można trafić nawet do łagru. W kraju nie ma osób niepełnosprawnych (co się z nimi dzieje?), w szpitalach nie ma pacjentów, na uczelni studentów, w bibliotekach wartościowych książek. Dostawy prądu regularnie są przerywane, Korea Północna na mapie satelitarnej jest niczym czarna dziura, z której nie ma wyjścia i drogi ucieczki. Wielcy przywódcy mówią co robić, jak myśleć, jaką mieć fryzurę. Za zbrodnię przeciwko reżimowi karane są całe rodziny do trzeciego pokolenia, nawet umarli mogą zostać wydobyci z grobów po, to by ich zwłoki można było rozstrzelać jeszcze raz.

Jednym z najwspanialszych miejsc w całej Korei Północnej jest mauzoleum, w którym spoczywają zmumifikowane zwłoki Kim Ir Sena i Kim Dzong Ila. Miejsce pełne przepychu, ciepłe, w którym nigdy nie brakuje prądu. Fakt, że zmarli przywódcy pławią się w luksusie podczas gdy reszta społeczeństwa żyje w skrajnej nędzy jest niemalże komiczny.

Łamanie praw człowieka jest na porządku dziennym. Więźniowie polityczni skazywani są na wieloletnie, ciężkie roboty w łagrach, podczas przesłuchań są bici, torturowani i głodzeni. Znane są przypadki porwań i przetrzymywania na terytorium państwa siłą. Zadziwiające jest to, że nikt się nie buntuje, nikt się nie skarży, a dynastia Kimów jest wręcz wielbiona i uważana za bóstwo. Aparat terroru jest doprowadzony do perfekcji, sąsiad donosi na sąsiada, matka bez chwili wahania wydaje własne dziecko. Koreańscy obywatele nie otworzyli oczu nawet w momencie wielkiego głodu w latach 90-tych, gdzie wycieńczeni ludzie umierali na ulicach, dzieciom pękały brzuszki, a babcie zjadały własnych wnuczków.

Jak długo może potrwać taki stan rzeczy? Eksperci twierdzą, że nawet 50 lat. Współczesna technologia pomału dociera do Korei Północnej, w strefie zdemilitaryzowanej na granicy z Chinami już można złapać słaby zasięg z tamtejszą telefonią. Może gdy większość obywateli zda sobie sprawę z tego jak wygląda normalne życie poza granicami kraju to podejmie próby obalenia tyranii? Do tego czasu z pewnością jeszcze długa droga.

Książka Sweeney'a pod względem merytorycznym jest napisana w sposób przystępny i wyczerpujący. Autor korzystał z wielu źródeł, zbadał sprawę na własnej skórze, przeprowadzał wywiady, dotarł do osób, które z Korei Północnej uciekły, przytaczał inne utwory traktujące o temacie. Niestety nie podobało mi się w jaki sposób autor formułuje swoje myśli, jego wypowiedzi w niektórych momentach przybierają lekko kpiarski, prześmiewczy ton, który sprawia, że w gruncie rzeczy bezduszny i straszny reżim staje się komiczny. Podczas lektury miałam nieodparte wrażenie, że Koreą Północną rządzi banda półgłówków ze skłonnościami psychopatycznymi. Czy taki był cel autora?

Tłumaczenie: Małgorzata Halaba
Wydawnictwo: Muza
Data wydania: wrzesień 2014
Ilość stron: 400

Recenzja bierze udział w wyzwaniach:

Grunt to okładka 

Klucznik 

Historia z trupem 

Czytam opasłe tomiska