Cecelia Ahern "Love, Rosie"

Książka "Love, Rosie" autorstwa Cecelii Ahern została wydana po raz pierwszy w 2006 roku i nosiła wówczas tytuł "Na końcu tęczy". Pamiętam czasy gdy na portalu aukcyjnym pojedyncze egzemplarze powieści wystawiane na sprzedaż osiągały rekordowe ceny grubo przekraczające 100 złotych. To właśnie wtedy "Na końcu tęczy" znalazło się na mojej liście książek, które koniecznie muszę przeczytać. Dzięki uprzejmości wydawnictwa Akurat, które postanowiło wydać książkę jeszcze raz, udało mi się spełnić jedno ze swoich marzeń czytelniczych. Książka ma w sobie coś, co przyciąga czytelniczki w każdym wieku i w każdym zakątku świata.

"Love, Rosie" jest powieścią epistolarną, składa się z masy kartek, listów, zaproszeń, maili, rozmów na czacie i innego rodzaju korespondencji. Przyznam, że początkowo byłam przerażona i zastanawiałam się jak podołam lekturze (mam przykre doświadczenia z czasów szkolnych). Na szczęście fabuła wciąga błyskawicznie, książkę wręcz pochłaniałam i wciąż było mi mało. Gdy zatopiłam się w świat wykreowany przez Panią Ahern wszystko dookoła przestało istnieć i mieć jakiekolwiek znaczenie.

Głównymi bohaterami utworu jest para nierozłącznych przyjaciół, Rose i Alex. Poznajemy ich gdy mają 7 lat i towarzyszymy niemalże przez całe życie. Obserwujemy ich zmagania w szkole, pierwsze miłości, problemy i dylematy związane z dorastaniem, pierwsze kroki stawiane w dorosłym życiu, sukcesy i porażki w życiu zawodowym oraz osobistym. Nawet miliony kilometrów i życie na innych kontynentach nie wpływa negatywnie na przyjaźń tej dwójki, chociaż na przestrzeni upływających lat, nieporozumień i korespondencyjnych konfliktów zbliżają się do siebie i oddalają na zmianę. Ich przyjaźń wielokrotnie staje pod znakiem zapytania, potrafią nie odzywać się do siebie przez kilka miesięcy, po to by później zasypać się masą korespondencji z przeprosinami i wyjaśnieniami.

"Love, Rosie" jest książką o tym jak jedna błędna decyzja może zaważyć na całym naszym życiu. Młodzi ludzie często działają pod wpływem nagłego impulsu i dają się ponieść urokowi chwili, co niestety może nieść za sobą opłakane konsekwencje, które będą prześladować całe życie. Cały system wartości, plany i marzenia głównej bohaterki z dnia na dzień muszą zastać przewartościowane. Rose musi nauczyć się żyć w nowej, trudnej rzeczywistości, gdzie szczęście osobiste i własne zachcianki schodzą na drugi plan. Dziewczyna nie ma wyboru, musi zadowolić się tym co ma, a nie tym co chciałaby mieć. Główny problem Rosie polega na tym, że wciąż podejmuje błędne decyzje, starając się uszczęśliwić wszystkich dookoła nie myśląc o własnym szczęściu i realizacji marzeń. Autorka pokazuje nam ile trudu trzeba by wyjść z błędnego koła i wreszcie stanąć na nogi. Nie należy bezgranicznie poświęcać się dla innych, trzeba również realizować swoje cele i czasami decydować się na ryzykowne plany, które pozwolą osiągnąć szczęście. Główna bohaterka dość późno uzmysławia sobie tą prawdę, marnuje połowę życia na nieudane związki i mało ambitną pracę, na szczęście nie jest na tyle późno by nie udało się tego naprawić.

Alex i Rosie momentami stają się bardzo irytujący. To, co wyprawiają ze swoim życiem woła wręcz o pomstę do nieba. A wystarczyłoby tylko przeprowadzić jedną szczerą rozmowę, która sprawiłaby, że wszyscy byliby szczęśliwi. I tutaj znakomicie pasuje powiedzenie "kto nie ryzykuje ten nie ma".
Kreacja postaci jest plastyczna i barwna. Bohaterowie są niczym prawdziwi ludzie z krwi i kości nie pozbawieni wad. Sprawia to, że ich perypetie można traktować niezwykle osobiście, jak coś co przytrafiło się dobremu znajomemu.

"Love, Rosie" jest książką poruszającą, przepełnioną emocjami, zarówno tymi pozytywnymi jak i negatywnymi. Nie da się pozostać obojętnym wobec tego co zgotował los dwójce zagubionych przyjaciół. Razem z nimi przeżywa się każdy sukces i każdą porażkę oraz z całego serca kibicuje by wreszcie odnaleźli tą właściwą drogę ku szczęściu.

Premiera książki już 3 grudnia!
Sądzę, że sprawdzi się znakomicie jako prezent dla każdej kobiety niezależnie od wieku. Ile z nas może utożsamiać się z główną bohaterką? Ile z nas ustrzec przed popełnieniem nieodwracalnych błędów? "Love, Rose" daje wiele do myślenia, sama czytałam książkę w dość osobistych kategoriach, na pewno jeszcze nie raz do niej wrócę i podsunę pod nos dorastającej córce gdy przyjdzie na to odpowiedni moment.

Tytuł oryginalny: When Rainbows End
Tłumaczenie: Joanna Grabarek
Wydawnictwo: Akurat
Data wydania: 3 grudnia
Ilość stron: 512

Recenzja bierze udział w wyzwaniach:

Grunt to okładka 

Czytamy powieści obyczajowe 

Czytamy opasłe tomiska