Katarzyna Bonda "Pochłaniacz"

Katarzyna Bonda została okrzyknięta przez Zygmunta Miłoszewskiego królową polskiego kryminału, jeśli tak jest naprawdę to śmiem twierdzić, że rodzima literatura kryminalna jest na dość niskim poziomie i nijak ma się do tej światowej. Wynudziłam się przy tej książce okropnie, a lektura ciągnęła się w nieskończoność. Zapowiadało się ciekawie, sam początek wydawał się bardzo obiecujący, niestety zawiodłam się po całości i dobrnęłam do końca tylko po to by poznać wyjaśnienie zbrodni popełnionej przed laty, które, nawiasem mówiąc, i tak mnie nie usatysfakcjonowało.
Główną bohaterką książki jest Sasza Załuska, była policjantka, która w obecnej chwili zajmuje się ustalaniem profilów psychologicznych przestępców. Po wielu latach pobytu za granicą wraca do Polski i zostaje wciągnięta w wir wydarzeń, które swój początek miały w latach 90-tych.

Książka przesiąknięta jest informacjami na temat pracy policji, współczesnych metod badawczych i problemów z jakimi borykają się funkcjonariusze prawa. Korupcja, bratanie się z przestępcami i wchodzenie z nimi w różnego rodzaju układy są na porządku dziennym. Autorka w znakomity sposób przygotowała się do napisania książki i zgromadziła wiele szczegółowych informacji, za co niewątpliwie należy jej się duży plus jednak od kryminałów oczekuję czegoś więcej niż tylko rzeczowej wiedzy, przydałoby się też trochę emocji, napięcia i niespodziewanych zwrotów akcji, czego w książce niestety zabrakło.
"Pochłaniacz" jest pełen niepotrzebnych wątków, które mieszają się ze sobą, wiele z nich jest zbędnych. Rozwlekłe opisy wydarzeń sprawiają, że książka rozciąga się do granic możliwości i pod koniec nie wiadomo już o co tak naprawdę chodzi. O czym pisze autorka i co jest głównym wątkiem utworu? O rozwiązanie, której zagadki chodzi tak naprawdę? Sądzę, że powieść spokojnie mogłaby mieć objętość o połowę mniejszą, a i tak niewiele by straciła, być może wtedy zdołałaby mnie bardziej zainteresować i wzbudzić jakieś emocje.

Sasza Załuska jest postacią niewątpliwie ciekawą. Inteligenta kobieta po dużych przejściach boryka się z demonami przeszłości i walczy z niebezpiecznym nałogiem jakim jest alkoholizm. Jest odważna, przenikliwa i z pewnością może uchodzić za eksperta w ustalaniu profili psychologicznych, gdyby nie ona policja nie byłaby w stanie ustalić głównego sprawcy. To Sasza naprowadza śledczych na właściwy trop, ciągnie dochodzenie na własną rękę i dociera do miejsc, których policja nawet nie bierze pod uwagę.
Wszyscy bohaterowie mają silnie zaznaczone cechy charakteru i mimo, że niektórzy z nich wydają się zbędni, to pozostawiają po sobie niezatarty ślad. Autorka ma prawdziwy talent do tworzenia barwnych, mocno zarysowanych postaci, w utworze przewija się ich całe mnóstwo.

Całość niestety nie zrobiła na mnie pozytywnego wrażenia, gubiłam się w ilości wątków i bohaterów, a nieudolność pracy policji i sposób prowadzenia przez nich śledztwa działał mi na nerwy. Sama nie wiem w jaki sposób prawda wreszcie wyszła na jaw, a zagadka została rozpracowana, śledzenie wszystkiego i zapamiętanie wszystkich faktów było naprawdę męczące.
Wyjaśnienie historii wydaje mi się zbyt naciągane i mało prawdopodobne, chociaż muszę przyznać, że zaskakujące. Sądzę, że niewielu czytelników spodziewało się takiego rozwiązania.

"Pochłaniacza" ciężko jest mi uznać za dobry kryminał, bardziej jestem skłonna uznać go za rozwlekłą powieść obyczajową z lekkim zabarwieniem kryminalnym. Nie wiem czy skuszę się na pozostałe książki autorki. Z jednej strony jestem skłonna dać im szansę, z drugiej szkoda mi czasu na coś co na długo nie zostanie w mojej pamięci.

Wydawnictwo: Muza
Data wydania: Maj 2014
Ilość stron: 672

Recenzja bierze udział w wyzwaniach:

Klucznik

Historia z trupem

Czytam opasłe tomiska