Zatopiona w lekturze

Federico Moccia jest włoskim pisarzem słynącym z lekkich historii o miłości skierowanych głównie dla młodzieży. Jego książki od dawna cieszą się niesłabnącą popularnością, jednak do tej pory nie miałam okazji zapoznać się z jego twórczością, "Chwila szczęścia" jest pierwszą książką autora jaka wpadła mi w ręce. Ciekawy opis, interesująca okładka i Polki w roli głównej skutecznie zachęciły mnie do lektury. Miałam nadzieję na lekką niezobowiązującą lekturę o miłości, taką w sam raz na ciepłe wakacyjne dni. Czy dostałam to czego oczekiwałam?
Historia momentami zabawna, momentami skłaniająca do refleksji, o problemach życia codziennego młodego, dwudziestoletniego Włocha, który szuka w życiu szczęścia i miłości.

Nicco jest zakochany i wydawałoby się, że jest to jedna jedyna, szalona miłość na całe życie, do czasu aż jego dziewczyna, Alessia, zostawia go z dnia na dzień bez słowa wytłumaczenia. Chłopak jest załamany, zastanawia się co zrobił nie tak i rozpamiętuje szczęśliwe chwile spędzone z ukochaną. W pogodzeniu się ze stratą pomaga mu wierny przyjaciel Gruby, serwując różnego rodzaju rozrywki i doznania. Pewnego dnia na drodze dwójki bohaterów stają dwie interesujące turystki z Polski, razem na nowo odkrywają Rzym, ciesząc się przy tym beztroskimi chwilami.

Nicco niedawno stracił ojca, z czym bardzo ciężko jest się mu pogodzić. Bardzo często odczuwa dotkliwy brak wsparcia i miłości, którą otrzymywał od troskliwego opiekuna. Jako, że w obecnej chwili jest jedynym mężczyzną w rodzinie, mimowolnie staje się jej głową co dodatkowo przysparza mu problemów. Dwie siostry (obie nieodpowiedzialne mimo różnic w wieku i stabilizacji życiowych) wciągają brata w swoje skomplikwane życie uczuciowe żądając w egoistyczny sposób pomocy. Chłopak będzie musiał zmierzyć się z wieloma nieprzyjemnymi sytuacjami i skonfrontować się z nieodpowiedzialnymi wyborami sióstr.

Federico Moccia ma niesamowity dar operowania językiem i uczuciami. "Chwila szczęścia" jest książką przesiąkniętą emocjami, każdy bez cienia wstydu i zahamowań mówi o tym co czuje i czego pragnie.
Dwoje głównych bohaterów, Nicco i Gruby, mimo dwudziestki na karku wydają się jeszcze nastolatkami zaczynającymi dorosłe życie, pragną się bawić i wyszumieć, nie stronią od alkoholu, imprez, szybkiej jazdy samochodem i niezobowiązującego seksu. Z tej dwójki to Gruby jest bardziej rozwydrzony, zajmuje się nielegalną dystrybucją wielokrotnie kopiowanych filmów porno, stylizuje się na typowego włoskiego mafiosa i umawia się z kilkoma dziewczynami na raz. Nicco jest postacią bardziej stonowaną, odpowiedzialną, doświadczoną przez los, który w krótkim odstępie czasu zabrał mu dwie ważne dla niego osoby, mimo wszystko nie raz daje się ponieść chwili i pakuje w dziwaczne sytuacje, z których ciężko wybrnąć. W kółko rozmyśla o swojej byłej dziewczynie, z sentymentem wspomina spędzone chwile i wręcz rozpływa się w miłości do niej, co w niczym nie przeszkadza mu bezwstydnie flirtować z innymi kobietami i wdawać się z nimi w krótkie, niezobowiązujące romanse.

Książkę czytałam z lekkim przymrużeniem oka, ot taka historyjka dla młodzieży na chwilę relaksu. Może gdybym była młodsza to zrobiłaby na mnie większe wrażenie, w końcu jest o wielkich uczuciach i poszukiwaniu szczęścia. Nicco i Gruby to tacy typowi włoscy chłopcy, żyjący chwilą, kochliwi i skorzy do szalonych romansów.
Duże wrażenie zrobił na mnie klimat opisywanych Włoch, chciałabym kiedyś mieć możliwość zobaczyć te miejsca na własne oczy.