Ian McEwan "Pokuta"

Jedna chwila, jedno nieporozumienie i błędna interpretacja zdarzeń, jedno niewinne kłamstwo i strach przed zmianą zdania sprawiają, że życie dwójki młodych ludzi lgnie w gruzach.

Briony jest 13-letnią artystką, obdarzona wielką wyobraźnią mała pisarka ma problemy z prawidłową interpretacją zdarzeń. Będąc świadkiem rodzącego się uczucia pomiędzy siostrą a synem służącej, wysnuwa mylne wnioski niosące za sobą opłakane konsekwencje. Robby zostaje aresztowany, a rodzące się uczucie stłumione w zarodku. Życie kilku osób zostaje doszczętnie zniszczone już na starcie, a wszystkie plany i marzenia brutalnie zmieszane z błotem.
Briony wraz z upływem czasu zaczyna dostrzegać swój błąd. Niestety jest już za późno by cokolwiek naprawić, czasu nie da się cofnąć by przeżyć życie na nowo, nie można oddać nikomu straconych lat. Mimo wszystko dziewczyna robi wszystko by odpokutować dawne czyny i zasłużyć na wybaczenie osób, które skrzywdziła.
W trakcie II wojny światowej zatrudnia się w szpitalu polowym by tak jak starsza siostra służyć pomocą potrzebującym. Czy pokuta, którą chce ponieść jest wystarczająco ciężka? Czy Briony zasłuży na wybaczenie?

Książka podzielona jest na trzy części.
W pierwszej śledzimy kilka chwil z życia 13-letniej dziewczynki, która żyje w świecie fantazji i nie ma bladego pojęcia o prawdziwym życiu. Właśnie nadeszły wakacje i dziewczynka chce wystawić sztukę na cześć swojego starszego brata. Totalna klapa przedstawienia jest jednym z powodów późniejszej tragedii.
Część druga poświęcona jest Robbiemu. Przenosimy się w czasie o 5 lat. Młody mężczyzna znajduje się na froncie, wraz z innymi żołnierzami próbuje dotrzeć do punktu ewakuacyjnego w Dunkierce. Zostaje mimowolnym świadkiem okrucieństwa i brutalności wojny, przy zdrowych zmysłach trzymają go jedynie listy od ukochanej z młodzieńczych lat. Dowiadujemy się, że pomimo wielu trudności uczucie Cecily i Robbiego nadal nie słabnie.
W części trzeciej znowu towarzyszymy Briony. Tym razem 18-letnia dziewczyna znajduje się w szpitalu polowym, do którego przywożą rannych żołnierzy z Dunkierki. Zetknięcie młodej dziewczyny z brutalnością wojny wywołuje szok i mieszane uczucia. To właśnie tutaj dochodzi do konfrontacji duchów przeszłości, czy Briony uda się pogodzić zwaśnioną rodzinę?

Ian McEwan uważany jest za jednego z najlepszych współczesnych pisarzy brytyjskich. Jego książki przepełnione są charakterystycznymi opisami ukazującymi piękno ówczesnej przyrody jak i brutalność świata. Akcja toczy się leniwie bez zbędnego pośpiechu, mamy okazję dokładnie poznać portrety psychologiczne bohaterów, wniknąć w ich psychikę i zrozumieć postępowanie oraz zasady jakimi się kierują.

Wielowątkowość opowieści przykuwa uwagę, czytelnik dostaje to czego oczekuje i chociaż długo musi czekać na informacje o tym jak potoczyły się losy dwójki zakochanych ludzi to finał historii zaskakuje, a u czytelników wrażliwych może wywołać łzy wzruszenia.

„Pokuta” jest książką, która z pewnością zasługuje na uwagę, chociaż, ze względu na rozwlekłe opisy i leniwie toczącą się akcję,nie każdemu może przypaść do gustu.
Na mnie proza Pana McEwana wywarła ogromne wrażenie i z pewnością nie było to nasze ostatnie spotkanie. Osobiście polecam.

"Pokuta" - http://www.koobe.pl/1001965,ebook,pokuta.htm

Tytuł oryginalny: Atonement

Tłumaczenie: Andrzej Szulc

Wydawnictwo: Albatros

Data wydania: Luty 2008

Ilość stron: 398

Recenzja bierze udział w konkursie zorganizowanym przez http://www.koobe.pl

Będę wdzięczna za oddawanie głosów, to tylko jedno kliknięcie :)
Głosować można tutaj: http://www.koobe.pl/278,a,pokuta.htm
Z góry dziękuję wszystkim, którzy zagłosują :)