Zatopiona w lekturze

Cathy Glass to brytyjska pisarka, która od ponad 30 lat prowadzi rodzinny dom zastępczy dla dzieci po przejściach, z którymi los nie obszedł się łagodnie. Niektóre historie swoich podopiecznych Cathy opisuje w książkach, które niosą za sobą niezwykle silny ładunek emocjonalny. Świadomość tego, że są to prawdziwe opowieści, o prawdziwych zdarzeniach i prawdziwych dzieciach z krwi i kości, budzi grozę i niepokój. Mogłoby się zdawać, że takie rzeczy nie mogą mieć miejsca w cywilizowanym świecie, a jednak zdarzają się wręcz nagminnie, dzieci są krzywdzone, zaniedbywane, wykorzystywane, bardzo często pełnią rolę dorosłych i opiekunów swoich własnych rodziców uzależnionych od alkoholu lub narkotyków. Po lekturze książek Cathy Glass śmiało mogę stwierdzić tylko jedno, nie każdy nadaje się na rodzica i nie każdy powinien posiadać dzieci.

"Ukryty" to historia dziesięcioletniego Taya Mezera, który w wieku 5 lat został porwany przez swoją matkę ze spokojnego, stabilnego i bezpiecznego świata i w nielegalny sposób przewieziony do Wielkiej Brytanii. Tayo to chłopieć, który formalnie nie istnieje, nie został zarejestrowany w kraju, nigdy nie był u lekarza, nie ma o nim żadnej informacji ani danych. Stanowi prawdziwą zagadkę niemalże nie do rozszyfrowania, zwłaszcza, że posiada nienaganne maniery niczym wytworny panicz, co w znacznym stopniu gryzie się z warunkami w jakich dorastał przez ostatnie lata. Zanim chłopieć trafił pod opiekę Cathy przez prawie 5 lat tułał się z niestabilną psychicznie matką po różnych podejrzanych miejscach i motelach, wielokrotnie był porzucany u nieznajomych rodzin, które zajmowały się nim nawet przez kilka tygodni. Matka chłopca. Minty, obracała się w podejrzanym świadku pełnym przemocy, narkotyków, alkoholu i płatnego seksu, tryb życia oraz ilość zażywanych środków odurzających sprawił, że stała się agresywna i nie zdatna do kontrolowania swoich emocji. W chwili gdy Tayo po raz pierwszy przekroczył próg mieszkania Cathy nie miał przy sobie zupełnie nic. Chłopiec przez wiele lat żył w skrajnej biedzie, był głodny, zaniedbany i wielokrotnie porzucany, jedynym jego marzeniem stało się odnaleźć ojca, który według jego opowieści był dobrze sytuowanym nigeryjskim biznesmenem.

Historia Taya wydaje się wręcz nieprawdopodobna, sytuacja z nielegalnymi dziećmi, o których nikt nic nie wie nie powinna mieć miejsca. Przerażające jest to, że w cywilizowanym, wysokorozwiniętym kraju, tuż obok zwykłych obywateli, żyją dzieci sprowadzone do kraju nielegalnie, wykorzystywane do ciężkiej pracy w fabrykach, obracające się w półświadku, który rządzi się swoimi własnymi okrutnymi prawami, niezauważane przez nikogo, zdane same na siebie.
Tayo miał dużo szczęścia, w odpowiednim czasie trafił na odpowiednie kompetentne osoby, jego historia skończyła się dobrze, jednak na świecie jest wiele dzieci, dla których los nie jest, aż tak łaskawy.