E.L. James "Piędziesiąt twarzy Grey'a"

Greya nie muszę chyba nikomu przedstawiać?

Zamieszanie jakie wywołała ta książka na rynku wydawniczym jest wręcz niebywałe, jedni ją uwielbiają, inni wręcz nienawidzą. Mimo upływającego czasu od wydania książka wciąż cieszy się dużą popularnością i nadal jest o niej głośno.

U mnie w pracy zapanowało wręcz Grey'owskie szaleństwo, grupa koleżanek od jakiegoś czasu nie potrafi rozmawiać o niczym innym niż boski Grey. Na własnej skórze chciałam się przekonać o co tyle hałasu, sięgnęłam po książkę i... nadal nie potrafię tego zrozumieć.

Grey to książka niskich lotów, bezdennie naiwna, głupia i płytka, nie ma w sobie nic co sprawiłoby, że czytałabym ją z wypiekami na twarzy czy pochłaniała strona po stronie.

Podczas lektury czułam się jakbym czytała utwór napisany przez niedoświadczoną nastolatkę, którą lekko poniosła dość ograniczona fantazja.

Obraz seksu znacznie wyidealizowany, młoda, niedoświadczona dziewica zdaje sobie sprawę, że jej partner jest hojnie obdarzony przez naturę (pytanie skąd, skoro nie ma żadnego porównania?), już podczas pierwszego razu ma wielokrotne orgazmy oraz, co mnie wręcz zaskoczyło, za każdym razem punkt kulminacyjny przeżywa w tym samym momencie co jej super kochanek. Do tego język opisujący momenty zbliżeń wręcz doprowadzał mnie do szaleństwa „Jęczę mu w usta”, „Dojdź dla mnie mała” czy „Chcę cię przerżnąć w usta” to tylko część perełek jakie można znaleźć.

Może być zmysłowo i erotycznie, ale może być też finezyjnie i z polotem, a nie w sposób ograniczony.

Podobno pomysł na napisanie książki przyszedł autorce do głowy podczas lektury „Zmierzchu”, wyraźnie odbiło się na kreacji postaci. Bohaterowie do złudzenie przypominają Bellę i Edwarda. Ona jest niezdarna, naiwna i gapowata, on bogaty, nieziemsko przystojny i niebezpieczny, połączy ich uczucie, przed którym będą się bronić.

Postać Anastazji jest niezmiernie irytująca, zakochana po uszy, robi wszystko co każe jej kochanek, przyjmuje od niego drogie prezenty (och nie, przepraszam ona tylko je „pożycza”) i płacze w poduszkę gdy coś pójdzie nie tak, do tego ma rozdwojenie jaźni. Jej wewnętrzna bogini, nieokiełznany demon seksu, tańczy, skacze i cieszy się za każdym razem gdy Anastazji uda się coś osiągnąć.

Z kolei Grey, biedny, skrzywdzony we wczesnym dzieciństwie przez matkę narkomankę chłopczyk, twierdzi, że dzięki doświadczonej kochance (będącej w wieku jego matki), która wyraźnie wykorzystywała naiwnego nastolatka seksualnie, został odkupiony i wszedł na dobrą drogę ku osiągnięciu wyższych celi. Do tego posiada obsesję na punkcie jedzenia, wzmianki na ten temat pojawiały się zdecydowanie zbyt często.

Język jakim posługują się bohaterowie jest ograniczony i bardzo prosty, dialogi momentami pozbawione są jakiegokolwiek sensu, przekleństwa w ustach Anastazji („Kuźwa”, „Święty Barnabo”, „Kuźwa do kwadratu”) brzmią śmiesznie i sztucznie oraz są nagminnie powtarzane. Opisy łóżkowe praktycznie niczym nie różnią się od siebie, autorka bez przerwy używa tych samych schematów i połączeń, słownictwo zdecydowanie zbyt ubogie by ciekawie opisać interesujący akt.

Zazwyczaj nie podchodzę do książek krytycznie, w każdej staram się odnaleźć coś pozytywnego. W przypadku Grey'a starałam się jak tylko mogłam, ale niestety książka zawiodła mnie na całej linii. Nie zostałam oczarowana i chyba dalsze losy tej dziwacznej pary pozostaną dla mnie tajemnicą.

Tytuł oryginalny: Fifty Shades of Grey
Tłumaczenie: Monika Wiśniewska
Wydawnictwo: Sonia Graga
Data wydania: Wrzesień 2012
Ilość stron: 608