Jedna chwila, jedno nieporozumienie i błędna interpretacja
zdarzeń, jedno niewinne kłamstwo i strach przed zmianą zdania
sprawiają, że życie dwójki młodych ludzi lgnie w gruzach.
Briony jest 13-letnią artystką, obdarzona wielką wyobraźnią
mała pisarka ma problemy z prawidłową interpretacją zdarzeń.
Będąc świadkiem rodzącego się uczucia pomiędzy siostrą a synem
służącej, wysnuwa mylne wnioski niosące za sobą opłakane
konsekwencje. Robby zostaje aresztowany, a rodzące się uczucie
stłumione w zarodku. Życie kilku osób zostaje doszczętnie
zniszczone już na starcie, a wszystkie plany i marzenia brutalnie
zmieszane z błotem.
Briony wraz z upływem czasu zaczyna dostrzegać swój błąd.
Niestety jest już za późno by cokolwiek naprawić, czasu nie da
się cofnąć by przeżyć życie na nowo, nie można oddać nikomu
straconych lat. Mimo wszystko dziewczyna robi wszystko by odpokutować
dawne czyny i zasłużyć na wybaczenie osób, które skrzywdziła.
W trakcie II wojny światowej zatrudnia się w szpitalu polowym by
tak jak starsza siostra służyć pomocą potrzebującym. Czy pokuta,
którą chce ponieść jest wystarczająco ciężka? Czy Briony
zasłuży na wybaczenie?
Książka podzielona jest na trzy części.
W pierwszej śledzimy kilka chwil z życia 13-letniej dziewczynki,
która żyje w świecie fantazji i nie ma bladego pojęcia o
prawdziwym życiu. Właśnie nadeszły wakacje i dziewczynka chce
wystawić sztukę na cześć swojego starszego brata. Totalna klapa
przedstawienia jest jednym z powodów późniejszej tragedii.
Część druga poświęcona jest Robbiemu. Przenosimy się w
czasie o 5 lat. Młody mężczyzna znajduje się na froncie, wraz z
innymi żołnierzami próbuje dotrzeć do punktu ewakuacyjnego w
Dunkierce. Zostaje mimowolnym świadkiem okrucieństwa i brutalności
wojny, przy zdrowych zmysłach trzymają go jedynie listy od
ukochanej z młodzieńczych lat. Dowiadujemy się, że pomimo wielu
trudności uczucie Cecily i Robbiego nadal nie słabnie.
W części trzeciej znowu towarzyszymy Briony. Tym razem 18-letnia
dziewczyna znajduje się w szpitalu polowym, do którego przywożą
rannych żołnierzy z Dunkierki. Zetknięcie młodej dziewczyny z
brutalnością wojny wywołuje szok i mieszane uczucia. To właśnie
tutaj dochodzi do konfrontacji duchów przeszłości, czy Briony uda
się pogodzić zwaśnioną rodzinę?
Ian McEwan uważany jest za jednego z najlepszych współczesnych
pisarzy brytyjskich. Jego książki przepełnione są
charakterystycznymi opisami ukazującymi piękno ówczesnej przyrody
jak i brutalność świata. Akcja toczy się leniwie bez zbędnego
pośpiechu, mamy okazję dokładnie poznać portrety psychologiczne
bohaterów, wniknąć w ich psychikę i zrozumieć postępowanie oraz
zasady jakimi się kierują.
Wielowątkowość opowieści przykuwa uwagę, czytelnik dostaje to
czego oczekuje i chociaż długo musi czekać na informacje o tym jak
potoczyły się losy dwójki zakochanych ludzi to finał historii
zaskakuje, a u czytelników wrażliwych może wywołać łzy
wzruszenia.
„Pokuta” jest książką, która z pewnością zasługuje na
uwagę, chociaż, ze względu na rozwlekłe opisy i leniwie toczącą
się akcję,nie każdemu może przypaść do gustu.
Na mnie proza Pana McEwana wywarła ogromne wrażenie i z
pewnością nie było to nasze ostatnie spotkanie. Osobiście
polecam.
Tytuł oryginalny: Atonement
Tłumaczenie: Andrzej Szulc
Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: Luty 2008